یه تلنگر کوچک

یاامام رضا❤

قطره ای نیست که بالطف تودریانشود

سائلی نیست که ازعشق تو شیدانشود

خوب بزارید اینجوری شروع کنم،من لحن خاصی بلند نیستم اصلا چرا باید بلد باشم؟مگه لازمه؟همیشه صمیمیت خوب بوده بخصوص صمیمیت با اهل بیت.دنبال متنای قلمه سلمه بودم،گفتم چی بزارم که به تایید برسه اما باخودم گفتم هیچی قشنگترازاین نیست که خودم بگموقتی همه جوره یکی هست بشنوه منو چه نیازی به اینا.حیف بود نگم ازقشنگترین و مهربون ترین امام،راستش من که عاشقشم ازبس دلش دریاس ،اون مهربونه ،خیلی خوبه ک بدونی همیشه توهرشرایطی یکی هواتو داره،یکی هست که آرامش و درمون درداته و من چه قدر خوشبختم که امام رضایی ام و آقارودارم .اولا اینجوری نبودا،ولی انقدر خوبه شد اینجوری شد مونس و همدمم،شدکسی که وقتایی که دلم میگیره سریع میزنم توگوگل و بادیدن حرمش کلی گریه میکنم و آروم میشم و مهم ترین قسمتش اینه دردودلام تاابد پیشش امانت میمونه وبه کسی نمیگه .الان که مینویسم بغض کردم،اره خوب منم دل دارم دیگه دلم براش تنگ شده ،اصلا شاید به خاطر وجود اونه که من چادر میپوشم اون بهم نگا کرد،چادری که ازاولش باب دلم بود وبه اجبار نبوده چادری که باعث میشه خیره نشن نگاه های مشگل داربه من ،من نمیگم خوبم اما باامام رضایی شدنم خوبی هارو ازش یادمیگیرم،ودرآخر کاش بشه ببینن بادید من امام رضا و حضرت زهرا رو شاید تلنگری بشه برای تغییرات درست درست مثل اینکه بگم بشه ازلاک جیغ تاخدا

دانش آموزمدرسه نمونه دولتی ولایت

دلنوشته ای برای عشق جان

حجابی مانند مردان جنگ

چادرمحدودیت نیست